Het geld vliegt weg

De Engelse meneer Birkman is metselaar. Omdat het land in de jaren ’30 in crisis zit, ligt het werk niet voor het oprapen en is hij genoodzaakt om zijn metselprojecten verder van huis te zoeken. Vaak moet hij zelfs uitwijken naar andere steden. Omdat hij maar net kan rondkomen van zijn metselaarsbestaan is het voor hem onmogelijk om naar huis te gaan terwijl hij bezig is met een project. Zijn baas geeft hem een kleine vrachtwagen mee, waarin hij ’s nachts in een dikke wollen deken zijn benodigde slaap probeert te vatten.

Thuis, in een van de vele buitenwijken van Londen, probeert zijn vrouw Angeline zo goed en zo kwaad als het kan het gezin draaiende te houden. Meneer en mevrouw Birkman mogen blij zijn dat ze werk hebben en voor het schamele loon van omgerekend 52 eurocent per week in ieder geval ìets fatsoenlijks te eten kunnen kopen. De crisis is meedogenloos. Tenminste, ze hebben dan wel een inkomen, maar omdat het gezinshoofd vaak maanden van huis is, staat mevrouw Birkman alsnog iedere week te springen om geld. De man spaart het salaris op, maar krijgt het niet in Londen, waar hij het op dat moment wil hebben.

Creatief als hij is heeft meneer Birkman een list bedacht. In zijn vrije tijd houdt hij vijf postduiven. Om zijn gedachten te verzetten rijdt hij zo nu en dan met zijn vrachtwagen naar nabijgelegen dorpen en steden om de duiven los te laten. In zijn hoofd gokt hij dan welke van zijn vijf gevleugelde vrienden het eerst op het thuisfront aan zal komen. Als hij in 1933 weer voor maanden van huis gaat, neemt hij zijn duiven mee. Ze zullen zijn gezin een grote dienst gaan bewijzen. Iedere vrijdag, als hij zijn salaris krijgt, bindt hij het onder het lichaam van een van de dieren en laat hem vrij. Zo snel mogelijk vindt het beestje zijn weg naar huis.

“Het geld vliegt weg”, is de algemene jammerklacht in crisistijd. “Laat het vliegen,” brengt meneer Birkman daar lachend tegenin. Hij is de enige Engelsman die zijn geld aan de vogels geeft. De vogels gaan altijd regelrecht op huis aan. Op die manier voorziet hij zijn gezin, op tientallen mijlen afstand van een wekelijks inkomen. Op het moment dat de vliegende kassier landt op zijn til in het Londense, klinkt automatisch een bel. Dat is het sein voor mevrouw Birkman om het geld te innen.

Mevrouw Birkman weet het bijna net zo snel weer uit te geven. Het is crisis. Het geld vliegt weg tegenwoordig.